Kutxabank publikoa

Naiz: Kutxen desagerpena

Artikulu honetan azterketa sakona egin du Isidrok, gako nagusian agerian utziz:

...

Zer behar zeukan Kutxabankek etxebizitzen desjabetzeekin jarraitzeko? Bestetik, IRPH delakoaren erreferentzia. Aurkako sententziak eduki arren, zergatik jarraitzen du aplikatzen erreferentzia hori? Erabaki horiek argi adierazten dute bere izaera sozialari muzin egin diola nazioarteko inbertitzaileen konfiantza irabazteko.

...

Eta hor dago, nire iritziz, Mario Fernandezen dimisioaren gakoa: nazioarteko inbertitzaileen konfiantza irabazita eta kaudimenaren hurrenkeran lehenengo postua lortuta, pribatizazioan prezio egokiena lortzeko unea zen eta salmentari ekin behar zitzaion. Momentu horretatik aurrera, adierazleak okertzen joango ziren: kredituak eman behar, kaudimena gutxituko zen, salmenta prezioa jaitsiko zen eta abar.

Gainera, testuinguru zailean. Baina momentua iritsitakoan, PNV beldurtu egin zen, hauteskundeak berehala etorriko zirelako, beraz, epeak luzatu zituen eta hori Fernandezi ez zitzaion gustatu eta joan egin zen. PNVk lortu du pribatizazio prozesu honetan nahi zuena: gizarte ekintzaren kontrol politikoa. Hiru banku-fundazioetan ondo kokatuta dago. Hortik aurrera, izango du Kutxabankeko akzioak saltzeko denbora. Etekinen kontrol politikoa da garrantzitsua; banketxearen jardunak, izaera sozialak eta prezioak, horiek ez dute axola. Bete-betean, politikaren ondarezko ikuspegia.